Via verde, de groene weg

niemand had gedacht dat het ooit nog zou gaan gebeuren. maar de treinen, die dwars door de camping reden en met hun getoeter voor veel ergernis zorgden, zijn verleden tijd! In december werd aangekondigd dat per januari het oude enkele spoor opgeheven zou worden, maar eigenlijk geloofde niemand dat echt. deze keer echter geen valse belofte, van de een op de andere dag reden er geen treinen meer. de laatste rit was op 12 januari. Nu rijden alle treinen over het 'nieuwe' spoor, dat er al een aantal jaren ligt, een paar kilometer het binnenland in langs de AP-7. natuurlijk loopt de spoorlijn nog gewoon door de camping en is de tunnel nog steeds de enige overgang. En nu niet zeggen dat je het getoeter best zal missen...

De baaitjes van Miami Platja worden op deze manier in een keer een stuk beter berijkbaar. Er zullen op meerdere plekken overgangen komen zodat je ook met de auto makkelijker bij de kust kunt parkeren. Nu de trein niet meer rijdt gaan er verhalen over een fietspad. Hier zijn een hoop voorstanders van. Ook zou het een enorme boost voor het toerisme zijn. Het wordt dan heel gemakkelijk om bijvoorbeeld vanuit de camping naar de marktop zondag  in Hospitalet te fietsen. Of wat dacht je van een tochtje naar Salou, zonder langs die gevaarlijke N-340 te trotseren. Zo wordt fietsen ook voor kinderen weer leuk. Het zal nog wel even duren voordat er daadwerkelijk een fietspad ligt, maar wij kunnen alvast niet wachten!

Tot die tijd kun je je vermaken op een van de andere "Via Verdes", oftewel de groene weg. Dit zijn oude stukken spoorlijn die zijn omgetoverd tot fietspad. Je vindt ze op verschillende plekken in Spanje en het netwerk wordt steeds verder uitgebreid. De dichtstbijzijnde is de Via Verde in de buurt van Tortosa. Nadat deze route al heel lang op mijn to-do lijstje stond, heb ik hem vorig seizoen eindelijk eens zelf gereden. En ik kan zeggen, het was een van de leukste uitstapjes van de zomer! 

Wij zijn opgestapt in het dorpje Horta de Sant Joan waar zich ook een Picasso museum bevind. Dit dorp is een klein uurtje rijden vanaf de camping. Je parkeert je auto en gaat een fietsverhuur binnen. Je kunt daarbij zelf aangeven hoeveel kilometer je wilt afleggen. Op de afgesproken tijd en plaats wordt je dan met een busje opgehaald en teruggebracht naar het beginpunt. Groot voordeel hiervan: je fietst alleen bergaf! Soms moet je een klein beetje bijtrappen, maar verder hoef je weinig te doen. Dus ook leuk voor kinderen en de minder sportieven  onder ons. De weg loopt vals plat naar beneden (of omhoog als je de route omgekeerd aflegt) dus echt steil is het nergens. Je rijdt natuurlijk over een oude spoorlijn, waardoor je door tientallen tunnels moet. Hele korte, maar soms ook best lange. Daarbinnen is het erg donker en de verlichting werkt niet altijd, dus een goede zaklamp of fietsverlichting meenemen is wel aan te raden. Onderweg passeer je op een aantal plaatsen een kleine eetgelegenheid. Zoals bijvoorbeeld een oud treinstel, waar ze frietjes bakken en ijsjes verkopen. Het is wel aan te raden om zelf genoeg eten en drinken mee te nemen. Echt door dorpjes kom je namelijk niet, en ander verkeer kom je ook niet tegen.

Halfverwege kom je langs Fontcalda, een bergmeertje met watervallen waar je heerlijk een verfrissende duik kunt nemen. Als je op het fietspad rijdt moet je goed opletten anders mis je het. Vraag het bij de fietsverhuur, dan geven ze aan op de map waar je van de weg af moet om bij Fontcalda te komen. Bij het stationnetje van Benifallet werden we rond 17uur weer opgepikt. Moe maar voldaan werden we teruggereden naar Horta waar onze auto stond. 

In de jaren 70 werd deze spoorlijn geasfalteerd. In totaal is Via Verde del Val de Zafan y de la Terra Alta, zoals de geasfalteerde spoorlijn officieel heet, 100 kilometer lang. Andersom rijden kan natuurlijk ook, of wandelen als je daar meer van houdt. 

Voor meer informatie zie: www.viasverdes.com